ಕವನ ಪವನ

ಮನದ ಮಾತುಗಳು… ಪ್ರಭುತ್ವ ಆಗಾಗ ದೇಶವಾಸಿಗಳ ಕಿವಿಗೆಬೀಳುವಂತೆ ತನ್ನ ಮನದ ಮಾತುಗಳನ್ನುಕೋಟಿಗಳಿಗೆ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲದಂತೆ ವ್ಯಯಿಸಿಮಾತನಾಡುವುದುಂಟು..ಇದು ಪ್ರಜೆಗಳಸೌಭಾಗ್ಯವಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನು? ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಆಡದೇ ಕಾದಿಟ್ಟಮಾತುಗಳಿವೆ, ಸಂದೇಹಗಳಿವೆ, ಗುಮಾನಿಗಳಿವೆಆಕ್ರೋಶವಿದೆ,

ನಕ್ಷತ್ರವಾದವರುಹುಟ್ಟಿದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಅಂಬರದಿ ಚಂದ್ರನ ತೋರಿತುತ್ತಿಡುತ್ತಾಬೆಳದಿಂಗಳನ್ನೇ ಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದರುಇಂದೇಕೆ?ನಕ್ಷತ್ರ ಬಾನಿಂದ ನೆಲಕ್ಕುದುರಿಭೂಮಿಗೆ ಕೆಂಡದ ಹೊಳೆ ಹರಿಸಿಧಗಧಗನೆ ಹೆಣವನ್ನುರಿಸುತ್ತಿವೆತಾಯ ಕನಸು ಕರಗಿಚಂದ್ರನೇ ತಬ್ಬಲಿಯಾಗಿಭೂತಾಯವ್ವನ ನಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋದರೆಅವ್ವ ಬೆದರಿ ಮುಟ್ಟುತೊಳೆಯುತ್ತಿರುವಳಲ್ಲ !ಬಚ್ಚಲ ನೀರಲ್ಲಿಹರಿವ

ಬಯಸಿದ ಸೀರೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ! 1ಉಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಸೀರೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ಇಲ್ಲ, ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ;ನನಗೆ ಬೇಕಾದಂಥ ನೇಯ್ಗೆ, ಬಣ್ಣಗಳ ಜೋಡು,ಚಿತ್ತಾರಗಳ ಹಾಡು, ಅಂಚಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವ ನಕ್ಷತ್ರ ಸಾಲು!ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ

ಪ್ಲವ ಸಂವತ್ಸರದ ಹಬ್ಬ ಮಾಡಬೇಕೇ? ಯುಗಾದಿ ಹಬ್ಬ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ;ಮನೆ ಇದ್ದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಹೋಳಿಗೆ ಪಾಯಸ ಉಂಟು;ದಿನಸಿ ಒಲೆ ಇದ್ದರಷ್ಟೇ ಬೀದಿಯೇ ಜೀವನದ ಹಾದಿಎನ್ನುವವರಿಗೆ ? ಆಗಸವೇ ಸೂರು,

ಅಪ್ಪಾ! ಮೂಲ : ಸಂತಾಲಿ ಕವಯಿತ್ರಿ ನಿರ್ಮಲಾ ಪುತುಲ್ ನನ್ ನೋಡಬೇಕಂತಮನ್ಯಾನ ಆಡುಕುರಿ ಮಾರಿಬಿಡುವಂಗಭಾಳ ದೂರಮದವೀ ಮಾಡಿಕೊಡಬ್ಯಾಡ ನನ್ನಎಲ್ಲಿ ಮನಷ್ಯಾರಗಿಂತದೇವರss ಹೆಚ್ಚದಾವೋ ಆ ದೇಶಕೂಲಗ್ನಾ ಮಾಡಿಕೊಡಬ್ಯಾಡಕಾಡು, ನದಿ,

ದೀಪಜ್ವಾಲೆ ದೀಪ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ.ಯಾರು ಹಚ್ಚಿದ್ದೋ ತಿಳಿಯೆ, ಹೇಳಿ ಹಚ್ಚಿಸಿದ್ದಂತೂ ಗೊತ್ತಿದೆನಾನೇ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿದ ದಿನವಲ್ಲವಿದು. ಎಲ್ಲವೂ ಮಂಕಾಗಿದೆಯೇಕೊ.ಹಸುವಿನ ತುಪ್ಪದ ಘಮವಿಲ್ಲದ, ಅಂಕುಡೊಂಕಿಲ್ಲದಜ್ವಾಲೆಯ ದಿಟ್ಟಿಸುತ ಕೂತಿದ್ದಾರೆ ನನ್ನವರು ನಿಧಾನವಾಗಿ,ಎಂದಿನ

ಅವಳ ದೀಪಾವಳಿ ಅವಳು ಹಚ್ಚಿದ ಒಂದೊಂದು ಹಣತೆಯೂಹೇಳುತ್ತಿದೆ ಒಂದೊಂದು ಕತೆಯಕೇಳಲು ಕಿವಿಯಿದ್ದರಷ್ಟೇ ಸಾಲದುಬೇಕಿದೆ ಆರ್ದ್ರ ಮನಸೂ ಅವನೊಡನೆ ಕೂಡಿ ಕಳೆದಆ ಮೊದಲ ದೀಪಾವಳಿಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೋಲ್ಮಿಂಚುಮೊಗ ಹೊಳೆದ ನಕ್ಷತ್ರ