ಕಥಾ ಕ್ಷಿತಿಜ

ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿರುವಾಗ ನೆನಪುಗಳೇ ಹತ್ತಿರದ ಸ್ನೇಹಿತ ತಾನೇ! ಕರೆದಾಗ ಬರುತ್ತವೆ. ಎಷ್ಟು ಕಾಲ ಬೇಕಾದರೂ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಂತೋಷ ಕೊಡುತ್ತವೆ; ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಭೂತದ ಹಾಗೆ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾದರೂ

ವಸಂತಕಾಲದ ಅರಣ್ಯ. ಎಷ್ಟೊಂದು  ಬಣ್ಣ ! ಎಷ್ಟೊಂದು ಪರಿಮಳ ! ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದರಂತಿದ್ದ ಮಾವಿನ ಮರಗಳೊಳಗಿಂದ  ತೇಲಿಬರುತ್ತಿದ್ದ ನಿಶೆಗೊಳಿಸುವ ಸುವಾಸನೆ !ಕೋಗಿಲೆಗಳ ಸುಸ್ವರಗಾನ !  ಸೀತೆ ಮೊದಲ